Συγκρούσεων συνέχεια (Θεολογκή Σχολή Βοστώνης)

Αναμενόμενο ήταν να συγκρουστεί πάλι ο ''ταξιδευτής-τουρίστας'' αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος, κοινώς 'Eλπις, με το κατεστημένο της Θεολογικής Σχολής της Βοστώνης, από το οποίο αποφοιτούν μη ομιλούντες την ελληνική παπάδες, σε αριθμό απελπιστικά μικρό.

Αφορμή για τη νέα μετωπική σύγκρουση έδωσαν αυτή τη φορά οι πρόσφατες δηλώσεις του αρχιεπίσκοπου από την Ιορδανία, σύμφωνα με τις οποίες είναι ευπρόσδεκτοι όσοι Ιορδανοί φοιτητές θέλουν να σπουδάσουν θεολογία στη Θεολογική Σχολή της Αρχιεπισκοπής.

Το κατεστημένο της Θεολογικής Σχολής αντέδρασε αμέσως και δυναμικά δια φωνής -ποιανού άλλου;- του εκκλησιαστικού συντάκτη του λιγοδιαβασμένου πια αστοριανού "Κόρακα", του Καλμουκίας Θεόδωρου. Ο λόγος της διαμαρτυρίας; Το κατεστημένο δυσαρεστήθηκε διότι ο Αρχιεπίσκοπος δεν είχε συνεννοηθεί προηγουμένως με τη διοίκηση της Σχολής , δηλαδή επειδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, δεν ζήτησε την άδειά του πριν κάνει δηλώσεις σχετικές με τη Σχολή. Και δεύτερο, η διοίκηση της Σχολής διερωτάται δημόσια πως θα αντιμετωπίσει τα έξοδα σπουδών τόσων Ιορδανών σπουδαστών.

Λοιπόν, για να ξεκαθαρίσουμε το ζήτημα, 1) ο αρχιεπίσκοπος δεν έχει να ζητήσει την άδεια κανενός για να καλέσει φοιτητές στη Θεολογική Σχολή με δεδομένο ότι η Σχολή ανήκει στην Αρχιεπισκοπή και οι υποψήφιοι σπουδαστές εκπληρώνουν τις προϋποθέσεις που προβλέπουν οι κανονισμοί της 2) ο Αρχιεπίσκοπος στις δηλώσεις του δεν αναφέρθηκε στην αντιμετώπιση των σχετικών εξόδων, τα οποία ενδεχομένως να αναλάβουν, όχι η Σχολή, αλλά διάφοροι δωρητές.

Το επεισόδιο αυτό είναι το δεύτερο που σημειώνεται στις σχέσεις μεταξύ αρχιεπίσκοπου και κατεστημένου της Σχολής. Το πρώτο ήταν όταν το ανθελληνικό κατεστημένο της Σχολής, με επικεφαλής τον πρόεδρό της, ζητούσε την απομάκρυνση του επίσκοπου Αθηναγόρα, έμπιστου του αρχιεπίσκοπου, από τους χώρους της Σχολής. Το πέτυχε ο πρόεδρος απειλώντας τον αρχιεπίσκοπο, ιδιαίτερα ευαίσθητο σε θέματα δημοσιογραφικής κριτικής, με παραίτηση. Κι ο κ. Έλπις υποχώρησε άτακτα! Θα πράξει πάλι το ίδιο και στην περίπτωση των Ιορδανών σπουδαστών;

Βέβαια, ο Ελπιδοφόρος δεν έχει κανένα άλλον να αιτιάται για την καταρράκωση του αρχιεπισκοπικού του αξιώματος παρά τον ίδιο τον εαυτό του. Ερχόμενος στις ΗΠΑ και επηρεασμένος από τον στενό του φίλο Λούη Πατσαβό, γνωστό και ως ''Πατσαβούρα'', (από χρόνια "καθηγητή" του Κανονικού Δίκαιου της Σχολής, γενικά άγνωστο στον ελληνικό και αμερικανικό ακαδημαϊκό κόσμο), ο Έλπις υπολόγισε καιροσκοπικά, όπως πάντα, να προσεταιριστεί το αμερικανόφρον κατεστημένο της Σχολής, διοικητικό και καθηγητικό, προκειμένου να 'χει, σε θέματα της Σχολής τουλάχιστον, ήσυχο το κεφάλι του. Να όμως που το κατεστημένο του βγαίνει διαρκώς από πολύ δεξιά, αποδεικνύοντας του έμπρακτα πως δεν θέλει αρχιεπισκοπική εποπτεία -παλιά ιστορία αυτή-, και ακόμη λιγότερο αρχιεπισκοπικές πρωτοβουλίες σε σχέση με τη Σχολή. ''Εσύ, άγιε, στο Μανχάταν σου κι εμείς στης Βοστώνης τη Σχολή, κι ας έρχονται ωστόσο τα εκατομμύρια που μας θρέφουν απ' την αρχιεπισκοπή κι ας συνωμοτούμε για τη συνένωσή μας με τη Σχολή του Αγίου Βλαδίμηρου πέρα και μακρυά βέβαια απ' την αρχιεπισκοπική σου δικαιοδοσία...''!

Όσο για τα έξοδα των Ιορδανών σπουδαστών που η Σχολή αδυνατεί δήθεν να καλύψει, ο πρόεδρος Τζορζ Καντόνης, θαμώνας της Εκκλησίας των Μεθοδιστών (επειδή, όπως διατείνεται, δεν καταλαβαίνει τα ελληνικά στους ελληνορθόδοξους ναούς!), δεν εξηγεί πώς και πού θα βρει τα 10, όπως λέει, εκατομμύρια δολάρια για να προωθήσει το σπουδαίο πανηγυριτζίδικο έργο της περιβόητης Σαλώμης (κοινώς Μπέμπας) στο ''Μαλλιώτειο Κέντρο'' της Σχολής και δεν μπορεί να βρει πολύ λιγότερα για τις σπουδές των Ιορδανών σπουδαστών;

Ως φαίνεται, δεν πρέπει πολλή εμπιστοσύνη στους λόγους του κ. πρόεδρου, μετά από κείνη τη στημένη "οικονομική" δυσπραγία της Σχολής που οδήγησε στην απόλυση και του τελευταίου 'Ελληνα καθηγητή τη στιγμή ακριβώς που, με πιστότητα στο δόγμα του υδροκεφαλισμού, δημιουργούνταν νέες θέσεις, προσλαμβάνονταν νέοι υπάλληλοι και εγκαθιδρύονταν και άλλοι ακόμη προτεσταντομορφωμένοι γενίτσαροι "καθηγητές".

Και, τέλος, αφού είναι παράδοση η θέση του προέδρου να αποβλέπει κυρίως και πρωτίστως στην εξεύρεση πόρων για τη λειτουργία της Σχολής, θα 'πρεπε ο κ. πρόεδρος να μας πει πόσο χρήμα μπόρεσε να συγκεντρώσει ο ίδιος από τότε που ανάλαβε αυτή τη θέση. Πόσο;

Ο κ. Έλπις λοιπόν έχει πολλά να μάθει, πολλά να σκεφτεί και πολλά να αντιμετωπίσει αν θέλει να παραμείνει, έστω και φαινομενικά, ο "ηγέτης" της Αρχιεπισκοπής γενικά και της Σχολής ειδικά. Όπως δείχνουν οι εξελίξεις, δεν αποδίδει η βιασύνη, η προχειρότητα και η καιροσκοπία. Η υπόθεση θέλει σχεδιασμό, υπομονή και θαρραλέα αποφασιστικότητα.

Διέπραξε ήδη ο 'Ελπις το φοβερό σφάλμα να προσεταιριστεί από την αρχή το γενιτσαρικό κατεστημένο της Σχολής, να διορίσει γενίτσαρο μεθοδιστή ως πρόεδρο και να τοποθετήσει και άλλους ακόμη ανθέλληνες καθηγητές.

Τώρα όλοι αυτοί, ομόρριζοι και ομοϊδεάτες, δεν διστάζουν να στραφούν δημόσια εναντίον του τρέχοντας για υποστήριξη στον αστοριανό "Κόρακα" και τον ακατονόμαστο εκκλησιαστικό συντάκτη του.

Να πούμε τώρα, "ήθελες τα κι έπαθες τα", φαναριώτη Ελπιδοφόρε;;;

(Χ. Ντ. , 2 Ιαν. '23)