H θεολογική ανθελληνική Σχολή Βοστώνης και ο ''εμφύλιος''

Παραμένει ανεξήγητη η αντίδραση του διαχρονικού κατεστημένου της Θεολογικής Σχολής Βοστόνης (από την οποία αποφοιτούν παπάδες χωρίς γνώση της...ελληνικής γλώσσας) στις πρόσφατες δηλώσεις του αρχιεπίσκοπου 'Ελπις (προσοχή... έλπις, όχι ελπίς) από την Ιορδανία, σύμφωνα με τις οποίες είναι καλοδεχούμενοι όσοι Ιορδανοί φοιτητές θέλουν να σπουδάσουν, με πλήρη υποτροφία, στην Θεολογική Σχολή.

Διαβάζοντας κανείς την σχετική συνέντευξη που με την ευκαιρία παραχώρησε ο πρόεδρος της Σχολής Τζορζ Καντόνης στον Καλμουκίας Θεόδωρο, "εκκλησιαστικό συντάκτη" της γενικά αναξιόπιστης αστοριανής εφημερίδας " Ἑθνικός Κήρυξ" (κοινώς "Κόρακας"), οδηγείται μέσα από τις ερωτήσεις του περίεργου συντάκτη να πιστέψει ότι η αντίδραση του κατεστημένου σχετίζεται με οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Σχολή.

Ο ''Κόραξ'' εστιάζει τις ερωτήσεις του στην οικονομική πλευρά του όλου θέματος, δείχνοντας συνάμα και λίγο ενδιαφέρον για ουσιαστικά άσχετες διαδικαστικές παράμετρούς του, αν δηλαδή πριν γίνουν οι παραπάνω δηλώσεις υπήρξε προσυνεννόηση μεταξύ αρχιεπίσκοπου και πρόεδρου.

Εδώ σταματά η σπουδαία δημοσιογραφική "ανάλυση" του διαρκώς -ανάλογα με τις περιστάσεις και τα συμφέροντα του ''Κόραξ''- μεταλλασσόμενου συντάκτη που αρνείται να επεκταθεί περισσότερο προκειμένου να συμπεριλάβει κι άλλες ενδεχόμενες κατόψεις του θέματος.

Βέβαια, το επιχείρημα περί της οικονομικής δήθεν δυσκολίας που αντιμετωπίζει η Σχολή δεν πείθει. Κρίνεται μάλιστα πολύ ανίσχυρο, καθώς το κατεστημένο της Σχολής συνεχίζει να κάνει προσλήψεις πρόσθετου βοηθητικού προσωπικού, πρόσθετων διοικητικών υπάλληλων και πρόσθετων "καθηγητών" είτε χρειάζονται είτε όχι, παρα τον εντυπωσιακά μικρό αριθμό σπουδατών, συμβάλλοντας έτσι στη δημιουργία του μεγαλύτερου ίσως υδροκεφαλικού εκπαιδευτικού ιδρύματος στη Μασαχουσέτη.

Άλλωστε το ίδιο επιχείρημα, έλλειψη δηλαδή χρημάτων, είχε ήδη χρησιμοποιήσει το κατεστημένο πριν δυο χρόνια, προκειμένου να απολύσει τότε και τους τελευταίους 'Ελληνες καθηγητές της Σχολής. Φυσικά, το επιχείρημα αποδείχθηκε στη συνἐχεια όχι μόνο σαθρό αλλά και τελείως αβάσιμο.

Ανθελληνικό κατεστημένο
Ποιοί μπορεί νάναι οι λόγοι που αντιδρά πεισματικά το κατεστημένο της από χρόνια παρηκμασμένης Σχολής; Ένας σοβαρός λόγος μπορεί να 'ναι η διαχρονική τάση του κατεστημένου της Σχολής να ανεξαρτοποιηθεί από την Αρχιεπισκοπή και ν' απαγκιστρωθεί από κάθε αρχιεπισκοπική εποπτεία.

Την τάση αυτή καλλιεργούσαν παλιά, με λυσσώδη επιμονή, οι καθηγητές π. Αλκιβιάδης Καλυβόπουλος (κοινώς Καλάϊβας στα αγγλικά) και π. Θεόδωρος Στυλιανόπουλος με το δικαιολογητικό ότι η αρχιεπισκοπική επίβλεψη παρεμποδίζει την "ακαδημαϊκή ανάπτυξη" της Σχολής. Γι' αυτό ίσως και οι σχετικές αναφορές του προβληματικού "συντάκτη Κόρακος" σε ''συνεννοήσεις και προσυνεννοήσεις'', σε μια προσπάθεια να πείσει ότι δεν τηρούνται από τον Έλπι οι προβλεπόμενες διαδικασίες και επομένως -χωρίς βέβαια να τολμά να το πει ανοιχτά αλλά σπρώχνοντας τον αναγνώστη να το εξαγἀγει συμπερασματικά- καλύτερα να ''ανεξαρτοποιηθεί'' η Σχολή

Ένας άλλος λόγος ίσως είναι ότι η ενδεχόμενη έλευση Ιορδανών (ορθόδοξων) σπουδαστών μπορεί ν' αποτελέσει κακό προηγούμενο και ν' ανοίξει το δρόμο για να έρχονται πάλι 'Ελληνες σπουδαστές, τους οποίους με καμιά κυβέρνηση δεν θέλει το κατεστημένο. Πρώτο, λόγω του γενικού ανθελληνισμού που το χαρακτηρίζει και δεύτερο διότι οι ξένοι σπουδαστές, ιδίως οι εξ Ελλάδος, εύκολα σπάνε τον κλοιό του απομονωτισμού που επιδιώκει το κατεστημένο, μεταφέροντας στην Ελλάδα και ευρύτερα την πραγματική ηθική και άθλια ακαδημαϊκή κατάσταση που επικρατεί στη Σχολή.

Ακόμη ένας σημαντικός λόγος μπορεί να 'ναι ότι οι σπουδαστές από ορθόδοξα περιβάλλοντα, σήμερα οι ιορδανοί και ίσως αύριο ξανά οι 'Eλληνες που είναι γνωστοί για την προσήλωσή τους στην παράδοση της Εκκλησίας, θεωρούνται εμπόδιο για την πραγματοποίηση του μεγάλου σχέδιου του κατεστημένου της Σχολής που είναι η συνένωσή της με το ρωσικό θεολογικό ίδρυμα του Άγιου Βλαδίμηρου, πιστεύοντας πως η συνένωση θα τονώσει την πορεία προς το τελικό στάδιο εξαμερικανισμού των ορθοδόξων της Αμερικής.

Θα υπάρχουν βέβαια και άλλοι λόγοι στους οποίους οφείλεται η αντίδραση του κατεστημένου της Σχολής στα αρχιεπισκοπικά σχέδια, μέσω ''Κόρακα'', σχετικά με την έλευση Ιορδανών Ορθόδοξων φοιτητών. Μόνο που είναι αδύνατο να τους γνωρίζει κανείς ή να τους μαντέψει, καθώς η κρυψίνοια και ιδιοτέλεια παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στο διοικητικό και ακαδημαϊκό σώμα του εκτός ελέγχου πια θεολογικού ιδρύματος.

Το περίεργο εδώ είναι ότι το κατεστημένο της Σχολής ενώ επιθυμεί να συνεχισθεί επ' άπειρο η χρηματοδότησή της εκ μέρους της Αρχιεπισκοπής, των διαφόρων αρχιεπισκοπικών οργανισμών, του Ελληνικού Κράτους με ετήσια επιχορήγηση και πολλούς άλλους τρόπους, επιδιώκει με μανία να επιτύχει την διοικητική και ακαδημαϊκή της ανεξαρτησία για το καλό -υποτίθεται- της Ορθοδοξίας στην Αμερική.

Προφανώς το κατεστημένο πιστεύει ότι, κι αν ακόμη διακοπεί η οικονομική υποστήριξη των παραπάνω φορέων, το τραγικά απληροφόρητο σώμα των ελληνορθόδοξων και άλλων πιστών δεν θα αφήσει τη Σχολή, -έστω και ανεξάρτητη από την Αρχιεπισκοπή- χωρίς χρηματοδότηση, όπως συνέβηκε και με άλλους αρχιεπισκοπικούς οργανισμούς που ο Ιάκωβος, στον πόλεμό του με το Πατριαρχείο, ανεξαρτοποίησε από τον κορμό της Αρχιεπισκοπής κατά τα τελευταία χρόνια της θητείας του.

Πολλοί, σχολιαστές και απλοί παρατηρητές, έχουν την ισχυρή αίσθηση ότι τα πράγματα στη Θεολογική Σχολή της Βοστόνης πάνε από το κακό στο χειρότερο. Διερωτιούνται πως θα αντιμετωπίσει την "δύσκολη" και ίσως μη αναστρέψιμη αυτή κατάσταση η Αρχιεπισκοπή και το Πατριαρχείο, με δεδομένο ότι κάθε μέρα που περνάει γιγαντώνεται σιωπηλά το κίνημα ανεξαρτοποίησης της Σχολής, για να μην αναφέρουμε ότι συγχρόνως ισχυροποιείται όλο και περισσότερο στο χώρο της και το ανθελληνικό, αντι-πατριαρχικό και αντι-αρχιεπισκοπικό ρεύμα.

Η μεγάλη απορία
Τέλος, όλοι απορούν πως το Πατριαρχείο σιωπά τόσα χρόνια και αδρανεί, επιτρέποντας την παγίωση του ανθελληνισμού στην Σχολή και το "θρέψιμο φιδιών στον κόρφο του".

Η απάντηση, όσο απίστευτη κι αν είναι, πολύ απλή: Ο Βαρθολομαίος, ακολουθώντας τις "σοφές" οδηγίες του αθεολόγητου χρηματοσυλλέκτη και μυστικοσύμβουλού του φΑΚ (φάδερ Άλεξ Καρλούτσου), αποφεύγει να παρέμβει, καθώς κάθε παρέμβαση μπορεί να προκαλέσει αντίδραση και "κρίση".

Και οι δωρεές γενικά μειώνονται όταν έχουμε κρίσεις... Οι δωρητές κι ευεργέτες θέλουν ήρεμο και ειρηνικό κλίμα -συμβουλεύει ο "έμπειρος" χρηματοσυλλέκτης- για να ξαλαφρώσουν τις φουσκωμένες τσέπες τους και "πιάσουν τόπο" οι δωρεές τους... Αντιλήψεις και τακτική φιλοχρήματων και ασυνείδητων ηγετών που νομίζουν ότι το χρήμα είναι η απάντηση για όλα τα προβλήματα! Θλιβερό διανοητικό, εκκλησιαστικό και ηθικό κατάντημα!

Κι έτσι συνεχίζουμε ξένοιαστοι το δρόμο μας, όπου κι αν μας βγάλει..., έστω και στην αυτοκαταστροφή, αρκεί μέχρι τότε να 'χουμε μαζέψει όσο περισσότερα δολάρια γίνεται...

( Χαράλαμπος Νταγάκης, Νέα Υόρκη - 6 Ιαν. '23 )

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Συγκρούσεων συνέχεια (Θεολογκή Σχολή Βοστώνης)