ΠΑΝΙΚΟΣ, ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΥ

Η ενθρόνιση Ελπιδοφόρου είναι μια παράνομη πράξη που αφορά κυρίως το 15-17% της Ομογένειας που είναι ακόμα μέλη της Εκκλησίας. Ολοφάνερος ο πανικός στο στρατόπεδο Ελπιδοφόρου που έφερε ένα συρφετό ανίκανων και προδοτών Ελλήνων πολιτικών να τον «νομιμοποιήσουν» στα μάτια της Ομογένειας, η οποία τους είχε αποβάλλει από την φετινή παρέλασή της γιά 25η Μαρτίου. Η παρουσία των τσολιάδων θα μετατρέψει την ενθρόνιση σε πρωτοφανές «τσίρκο», ανάλογο της προσωπικότητας του ενθρονιζομένου.

Ακόμα και πριν την παράτυπη-παράνομη εκλογή του, το ενδεχόμενο της αναρρίχησής του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Αμερικής επισκιαζόταν από πολλές συγκρούσεις και αντιφάσεις. Αλλά η «εκ των άνω» ετσιθελική επιβολή του από τον κ. Βαρθολομαίο και τα συνεχή παραπατήματά του στις εβδομάδες που ακολούθησαν αποκάλυψαν μια τελείως σαθρή κατάσταση. Το γεγονός ότι επιστρατεύθηκε όλη η διεφθαρμένη ελληνική πολιτική ηγεσία (που είχε αποκλειστεί από την φετινή παρέλαση) και στέλνονται ακόμα και οι τσολιάδες της προεδρικής φρουράς για να ντύσουν την παρανομία ως νομιμότητα, δείχνουν την κατάσταση πανικού που βρίσκεται ο Ελπιδοφόρος και το επιτελείο του.
Αλλά ας δούμε τις εσωτερικές αντιφάσεις μία προς μία. Η συνεχιζόμενη παρουσία του «κρυφού» Αρχιεπισκόπου ''φάδερ Αλεξ'', που δεν έχει δείξει καμία διάθεση αποχώρησης στο παρασκήνιο. Αντίθετα, υποστηριζόμενος από τμήμα του (βαθιά διχασμένου) κατεστημένου της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ συνεχίζουν με τον Βαρθλομαίο να εφαρμόζουν μια ουτοπική πολιτική εναντίον της Ρωσίας στην Ουκρανία. Αυτή η πολιτική απέτυχε παταγωδώς:
α) Επέφερε χάος μέσα στη χώρα με αποτέλεσμα βία και απώλειας ανθρώπινων ζωών,
β) Η ανατολική Ουκρανία και η Κριμαία ελέγχονται πλέον από τη Ρωσία,
γ) Ο Ποροσένκο είναι πολιτικά νεκρός μετά τη συντριπτική επικράτηση του Ζελένσκι,
δ) Ο Φιλάρετος είναι πια κάθετα αντίθετος στην αρπαγή της δικαιοδοσίας του από τον Βαρθολομαίο υπό το πρόσχημα της αυτοκεφαλίας και
ε) πάνω από όλα, μετά τις σκακιστικές κινήσεις του Πούτιν στη Συρία και αλλού, η Τουρκία είναι πλέον σχεδόν χαμένη για τη Δύση.
Τα παραπάνω, μαζί με την πρόσφατη τοποθέτηση της Κίνας στη θέση του «εχθρού νούμερο 1» από τις ΗΠΑ, θα εξαναγκάσουν προσεχώς μια επαναπροσέγγιση ΗΠΑ-Ρωσίας (κάποια σημάδια είναι ήδη ορατά). Στο μεταξύ, ίσως να υπάρξουν καταστροφικά αποτελέσματα για το Οικ. Πατριαρχείο, καθώς δεν είναι καθόλου απίθανο Πούτιν και Ερντογάν να στραφούν εναντίον του υπερφίαλου Βαρθολομαίου και να τον ξεφορτωθούν μια και καλή.
Σε κάθε σενάριο για την Ουκρανία, ο φάδερ Αλεξ είναι πλέον άχρηστος στα συμφέροντα που τον καθοδηγούν και θα αναγκαστεί να αποχωρήσει αφήνοντας πίσω του ένα σωρό συντρίμια και μαζί τους το Σχίσμα της Ορθοδοξίας. Το τέλος του κ.Βαρθολομαίου δείχνει επίσης ιδιαίτερα οδυνηρό. Στο εσωτερικό της Αρχιεπισκοπής, κλήρος και λαός είναι βαθειά διχασμένοι, καθώς πολλοί είναι υπέρ της αυτονομίας ή της αυτοκεφαλίας. Πως θα μπορέσει ο Ελπιδοφόρος να σιγάσει αυτό το κίνημα τη στιγμή που υπήρξε τόσο φανατικπος υποστηρικτής της αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία;
'Ολα τα επιχειρήματα που χρησιμοποιήθηκαν στην Ουκρανία, δείχνουν να στηρίζουν αυτοκεφαλία και στην Αμερική, ειδικά το «ιστορικό» επιχείρημα. Επειδή είναι γνωστό ότι η Ορθοδοξία έφτασε στην Αμερική ως ιεραποστολή της Ρωσίας και ακόμα και η ελληνική Ορθοδοξία δεν είχε αρχικά καμία σχέση με το Πατριαρχείο. Δεν μπορείς να σβήσεις την ιστορία μιλώντας ξανά και ξανά για την «μητέρα Εκκλησία», όπως κάνει ο Ελπιδοφόρος. Εκτός και αν είσαι Φαναριώτης, οπότε για σένα οι φιλολογικοί όροι αποκτούν νέα ζωή και επισκιάζουν την αλήθεια.
Από θεολογική σκοπιά η θέση του Ελπιδοφόρου είναι ακόμα πιο δύσκολη καθώς υποστήριξε τον «παπισμό» εντός της Ορθοδοξίας. Η διατριβή του «Πρώτος Χωρίς Ισους» («Primus Sine Paribus”) πετάει στα σκουπίδια 17 αιώνες συνοδικής παράδοσης της Ορθοδοξίας με το να υποστηρίζει ότι ο πατριάρχης δεν μπορεί να είναι ίσος με τους άλλους ιεράρχες. Ο Ελπιδοφόρος τα 10 τελευταία χρόνια πέρασε από τη θεωρία στην πράξη με σειρά ενεργειών που αδιαφορούν για τις τεράστιες διαφορές με τον καθολικισμό – και για τούτο του πάει γάντι ο τίτλος «Καρδινάλιος».
Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, άλλες ορθόδοξες εκκλησίες της Αμερικής έχουν ήδη εκφράσει τη δυσφορία τους για τον Ελπιδοφόρο, ειδικά επειδή διακήρυξε καθαρά τις προθέσεις του να υποτάξει όσες εκκλησίες μπορέσει υπό το Οικ. Πατριαρχείο. Αντίο SCOBA, αντίο και «πανορθόδοξη ενότητα» στην Αμερική!
Ο Ελπιδοφόρος μίλησε για τα σχέδιά του να διεξάγει οικονομικό έλεγχο σε όλα τα οικονομικά θέματα με στόχο να υπάρξει διαφάνεια και απόδοση ευθυνών. Επίσης είπε ότι άμεσος στόχος του είναι να ολοκληρωθεί το γιαπί του Αγ. Νικολάου στο Ground Zero, που κατέληξε με τα νεοπλουτίστικα σχέδιά του και τις υπερβάσεις κόστους να είναι σύμβολο του ηθικού ξεπεσμού της Ορθοδοξίας στην Αμερική.
Ας ξεχάσουμε προς στιγμή τις φήμες που φέρουν τον Βαρθολομαίο να θέλει τον Αγ. Νικόλαο να γίνεται ξεχωριστός οργανισμός, υπαγόμενος κατευθείαν στο Πατριαρχείο για να μπορεί να τον αρμέγει κατά βούληση. Πολλά ερωτήματα περιμένουν απάντηση:
α) Θα επιτστρέψει ο κ.Βαρθολομαίος τα $10 εκατ. που σύμφωνα με τον James Yatras, εισέπραξε από το ταμείο του Αγ.Νικολάου;
β) Πόσα εκατομμυρια εισέπραξε ο φάδερ Αλεξ ως commission για τη συλλογή δωρεών, πέντε ή έξι;
γ) Θα δημοσιεύσει ο Ελπιδοφόρος το μισθολόγιο της Αρχιεπισκοπής;
δ) Θα δημοσιεύσει τον κατάλογο κληροδοτημάτων μαζί με απολογισμό παρελθόντων ετών;
'Οπως ανέφερα, οι Φαναριώτικες διακηρύξεις είναι περισσότερο «φιλολογία» παρά ουσία και έτσι οι λέξεις «διαφάνεια» και «απόδοση ευθυνών» είναι λέξεις κενές περιεχομένου, όταν βγαίνουν από το στόμα του Ελπιδοφόρου. Ο Ελπιδοφόρος αποτελεί την πεμπτουσία του όρου «Φαναριώτης», ύπουλος, πονηρός και δολοπλόκος όσο και οι καλύτεροι του είδους. Ο όρος «βυζαντινές μηχανοραφίες» εφευρέθηκε για να περιγράψει τη δράση των Φαναριωτών και ακόμα και σήμερα είναι εξαιρετικά χρήσιμος.
Η πιο επείγουσα ανάγκη στην εκκλησία μας σήμερα είναι η έλλειψη πνευματικότητας και ποιμενικής καθοδήγησης. Οταν τονίσθηκε ότι ο Ελπιδοφόρος δεν διαθέτει πνευματικότητα, μας πέταξε ξαφνικά ανουσιολογίες για τη σχέση του με τον Αγιο Ιάκωβο Τσαλίκη. Και όταν επεσήμανα την υπόγεια κοσμική/υλική σχέση του αγίου με τον Βαρθολομαίο, οι ανόητοι εγκάθετοί του ανέφεραν την αφοσίωσή του σε ιερά λείψανα κάπου στην Χάλκη... Περιμένω να δώ τι «εφεύρημα» θα πούν για την πλήρη ανυπαρξία εμπειρίας ποιμενικής καθοδήγησης.
Τέλος, όπως έγραψε πρόσφατα η αγγλική έκδοση της Χουριέτ, «ο Ελπιδοφόρος είναι ο πρώτος τούρκος πολίτης που εκλέγεται στην ηγεσία της ελληνικής ορθόδοξης κοιντότητας στις ΗΠΑ». Είχε προηγηθεί πέρυσι τον Αύγουστο αμερικανικό έγκυρο δημοσίευμα που υποστήριζε ότι είναι «πράκτορας των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών»! Πρόσφατα ο ίδιος επέλεξε, σε ένα δείγμα πλήρους εθνικής αναισθησίας, να επισκεφθεί την τουρκική πρεσβεία της Αθήνας στις 29 Μαϊου, ημέρα της άλωσης της Πόλης, και να φωτογραφηθεί χαριεντιζόμενος με τον τούρκο πρέσβη!! Ετσι, ενώ οι τουρκικές προκλήσεις έχουν μας έχουν φέρει στα πρόθυρα του πολέμου το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο με επειβεβαιωμένες πλέον μετακινήσεις στρατευμάτων εκατέρωθεν, ο Ελπιδοφόρος μιλά για τα «γεγονότα του 1974» σαν να είναι ουδέτερος διαμεσολαβητής του ΟΗΕ και όχι αρχιεπίσκοπος της ελληνικής Εκκλησίας της Αμερικής.
Στην Ουκρανία δεν δίστασε να αναλάβει ενεργό πρακτορικό ρόλο υπέρ κάποιων συμφερόντων και έγραψε μάλιστα και βιβλίο που εξέδωσε η «Ηγεσία των 100» (βλ. Φάδερ Αλεξ)! Αλλά στα ελληνικά θέματα είναι «ουδέτερος» και «ειρηνοποιός».
Τίνος συμφέροντα προωθεί με την ουδέτερη στάση του; Σίγουρα όχι της Ελλάδας και της Κύπρου... Τα ελληνικά συμφέροντα δεν προωθούνται με την «εξουδετέρωση» της Ομογένειας, που ήταν πάγιος στόχος της τουρκικής διπλωματίας και των μυστικών υπηρεσιών.
Με λύπη διαπιστώνουμε ότι στο πρόσωπο του Ελπιδοφόρου έχουμε ένα Φαναριώτη διπλωμάτη, ένα δημοσιοσχεσίτη κληρικό και ένα πράκτορα ποικίλων, όχι και τόσο κρυφών, συμφερόντων, πολύ λίγο όμως ελληνικών. Αλλά δεν έχουμε ένα αληθινό θρησκευτικό ηγέτη και βέβαια καθόλου ένα «άγιο» ποιμενάρχη.

Νίκος Σταματάκης (n.stamatakis@aol.com) 20 Ιουνίου 2019